۷۸

زمستون بهونست؛ برف از آسمون خسته شده . . .

۷۷

نام کوچک تو را از خاطر برده ام

قسمت این بود . . .

فرصت برای عاشقانه شدن کم نیست !

دلت را به مهتاب بسپار . . .

۷۶

تو کیستی که من اینگونه بی تو بی تابم

شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم

تو چیستی که من از مژه تبسم تو

بسان قایقی سر گشته روی گردابم

۷۵

بیان شوق چه حاجت که شرح آتش دل

               توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد

۷۴

جاده از تو گذشتن پیش رومه تا همیشه

                   تو نموندی تا ببینی آخر قصه چی میشه

۷۳

گفتی که مرا دوست نداری گله ای نیست

                        بین عشق من و تو فاصله ای نیست

 گفتم که کمی صبر کن و گوش به من کن

                    گفتی که نه باید بروم حوصله ای نیست

 گفتی که کمی فکر خودم باشم و آن وقت

                    جز عشق تو در خاطر من مشغله ای نیست

 رفتی تو خدا پشت و پناهت به سلامت

                    بگذار بسوزد دل من مساله ای نیست

۷۲

یه روزدل نشست با خودش فکرکرد،گفت ازاین به بعد سنگ میشم

                                       سنگ شد........... رفت 

     میون سنگا نشست، اما........... عاشق یه سنگ دیگه شد

۷۱

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند

               طلب عشق زهر بی سروپایی نکنیم

۷۰

آدمها خیلی نمیتونن از هم دور بشن

بالاخره یه چیزی جا میمونه که مجبورن برگردن و برش دارن

۶۹

گر بهترین دوستم نیستی لااقل بهترین دشمنم باش

  اگر غمخوارم نیستی لااقل بزرگترین غمم باش

            هر چه هستی بهترین باش

    چون بهترینها همیشه در یاد خواهند ماند