۳۸

       گاهی اوقات در زندگی لحظاتی وجود دارد که آدما

مجبور می شوند به همه باورها و دانسته های خود شک کنند

۳۷

  چه قدر سخته تو چشمای کسی که تمام عشقت

رو ازت دزدیدو به جاش یه زخم همیشگـی رو به قلبت

هدیه داد زل بزنی و بـه جای اینکــه لبریز کینه و نفرت

شی‌ ، حس کنـی هنوزم دوسش داری...

     چه قدرسخته دلت بخوادسرت رو بازبه دیواری تکیه

 بدی که یه بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شده...

    چه قدر سخته تو خیالت ساعتـها باهاش حرف بزنی

اماوقتی دیدیش هیچ چیزی جز سلام نتونی بگی...

    چه قدر سختــه وقتی پشتت بهشه دونه های اشک

گونه هاتو خیس کنه اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه

 هنوزم دوسش داری...

   چه قدر سخته گل آرزوهاتو تو باغ دیگری ببینی و هزار

بار تو خودت بشکنی و اون وقت آروم زیر لب بگی :

                                               گل من باغچه نو مبارک

۳۶

عمرگرخوش گذرد زندگی نوح کم است

                      ور به سختی گذرد نیم نفس بسیاراست

۳۵

آنکه پرنده نیست نباید بر پرتگاه آشیان بسازد

۳۴

صادقانه بگویم

        راز زیبای دوست داشتن را در چشمان تو دیدم

        و لذت عشق را در تو پیدا کردم

ولی

        تو هرگز این را نفهمیدی

نمی دانم شاید

        تو این راز را در چشمان زیبای دیگری یافتی 

۳۳

خدایا

     به هرآنکه دوست می داری بیاموزعشق از

     زندگی کردن بهتراست

     وبه هرآنکه دوست ترمی داری بیاموز که

     دوست داشتن ازعشق هم برتر است

۳۲

اونائی که خدا رو با اون همه بزرگیش فراموش کردند؛ من و

     تورو که بنده ناچیز خدائیم زودتر فراموش می کنند

۳۱

کاش میشد دوباره اما نمیشه؛ نمیشه بیای دوباره

کاش میشد اما نمیشه؛ ایـن مرام روزگــاره

رفتنت همیشگی بود؛ دیگه برگشتی نداره

۳۰

من وتو به هم نمی رسیم

مثل خورشید و ماه

تویی خاک بهشت

منم غرق گناه

۲۹

تو هفت آسمون نوشته

               که باغ عشق مادر

                             قشنگتر از بهشته