بعضی آدمها فقط می آیند که حسرت بسازند...
با تمام توانِشان زیباترین رویاها را برایمان به واقعیت تبدیل میکنند..
و وقتی خیالشان از حماقتِمان در عشق راحت میشود، در اوج قله خوشبختی دستمان را وِل میکنند...
و من نمیدانم چرا حتی وقتی با مغز به زمین میخوریم،باز هم هوای عاشقی از سرمان نمی پرد...
چرا درس عبرت نمیگیریم...