۶۰۹

دخترک توقع زیادی نداشت... تنها آرزوش٬ مرگ تنهایی بود!

میترسید...از کلمه ای که با تمام وجود٬احساس کرده بود.

چه در روز روشن٬ که صدای قدمهای بی هدفش٬

تنهائیش رو به رخش میکشید..

و چه شبهائی که تنها همدمش ٬صدای خیس بارون بود و قلبی که

ازترس ٬به شمارش می افتاد.....

او میترسید...از آغوش تنهایی٬ که همیشه به روش باز بود

و اونو به اجباردر آغوش میکشید......

اولاش٬ وحشت٬ تنها سوغات تنهائی بود٬ولی هرچی

دخترک بزرگترمیشد٬تنهائیش هم قد میکشید و سایش

رو از سر او کم نمیکرد....

هر بار هم سوغات جدیدی داشت....

کم کم ٬ترس جای خودش رو به لذت داد...سوغاتش هم شد

صدای غمزده ساز و آتش سیگار.... و اشکی که هیچوقت دلیلی جز

تنهائی ٬برای سرازیر شدن نداشت...

دخترک ٬هیچوقت نفهمید ٬ که چراهمدم لحظه

 های زیبای زندگیش٬ تنهائیست ....تنهائی.... !!

 وقتی اون نیست٬ لحظه ها به سنگینی سال

 میگذرن....وقتی اون نیست٬اشک دلیلی واسه لبریز

 شدن نمی خواد...وقتی اون نیست٬زندگی مفهومشو گم

میکنه٬ دل نمیخواد زنده باشه ٬قلب نای تپیدن نداره.......

وقتی اون نیست٬ تنهائی وسوغاتش ازراه میرسه...

      عزیزترینم ٬  هیچوقت تنهام نذار٬

 هیچوقت........ من ازتنهایی می ترسم....

                می ترسم.........

                                     میترسم............