۱۹

روزی که دلت پیش دلم بود گرو

                   دامان مرا سخت گرفتـی که مرو

حالا که دلت با دگـران مایل شد

                  کفش کج من راست نهادی که برو

۱۸

خوشـا ناز نگـاهت را خریدن

                         بــرای دیـدنـت خلــوت گـــزیــدن

خوشا در صبح زیبـای بهـاری

                         توراچون یاس باران خورده چیدن

خوشا شب با طلوع هر ستــاره

                         به رویــا نقشــی از چشم تـو دیـدن

خوشا در کوچه های خلوت شب

                         چو شبنــم روی دستــانت چکیــدن

۱۷

نرنجم که با دیگری خو کنی

                تو با من چه کردی که با او کنی

۱۶

نگاهم کن که من با نوامیدیها گلاویزم

                              مرا ای دوست باور کن

بدون بودنت آخر

              تمام عمر خود را

                           در بند پاییزم . . .

۱۵

ما چه کردیم وچه گفتیم؛چه دیدی و شنیدی

                        که زما قطع نظر کردی و پیوند بریدی

۱۴

هر روز به شیوه ای و لطفـی دگــری

                         چندانکه نگه می کنم ات خوبتـری

گفتم که به قاضی برم ات تا دل خویش

                         بستانم و ترسم که دل قاضی ببری

۱۳

سگ بر آن آدمی شرف دارد        

                             که دل مردمــان  بیــازارد

۱۲

زندگی چیست؟ سراسر همه درد

                            کوره راهی که شود ختم به مرگ

ز چه رو می کوشند

               وز برای چه در این غمکده ظلمت و مات

                              انسانها در تلاش و کوششند

۱۰

  بیــا از پـله نــور بـالا بـریم

           موی خورشید خانومو شونه کنیم

                             بیا با هم بنشینیم گوشه عشق

                                                 رفتـن تنهـایی رو نگاه کنیـم        

۹

تو بخند

          که بمان

تو بگو

         که بمیر

منم امروز به دام تو اسیر

                         از نگاهم دیگه آفتاب نگاهت را مگیر