۵۹۹

بعضی وقتا اینقدر به آرزوهات فکر می کنی

که یادت میره آرزوی کسی هستی . . .

۵۹۸

در خواب ناز بودم شبی . . . 

دیدیم کسی در می زند . . .

در را گشودم روی او . . .

دیدم غم است در میزند . . .

ای دوستان بی وفا . . .

از غم بیاموزید وفا . . .

غم با آن همه بیگانگی . . .

هر شب به من سر می زند . . .

۵۹۷

سکوت فریاد هزاران درد است در وسعت انتهای دریا

و تو بی انتهاترین فریادی که در سکوت من نشسته ای

۵۹۶

دلم گرفته . . .

کاش مرحمی بود برای این دل خستم

اما افسوس . . که دردم بی درمان است

۵۹۵

پنداشتم که ساده نوشتن

              همچون ساده زیستن زیباست

                                 پس ساده می گویم

                                                دوستت دارم......

۵۹۴

ازش پرسیدم: دوستم داری ؟

گفت: آره

گفتم: چقدر؟

گفت: از اینجا تا خدا . . .

اشک تو چشام اومدو گفتم مگه نگفتی خدا از همه چیز به ما نزدیکتره ؟!!......

۵۹۳

همه در ماتم مرگ من اسیرند .

ولی،

اشک من می خشکد!

خانه ام ویرانست،

در اجاقم شرری نیست ،

ولی،

خنده ام می گیرد.

آسمان در غم تنهایی من،

تا سحر می بارد.

و به مسروری کم رنگ زمین،

می زند فریادی،

که خموش.

لیک من می خندم.

کوه هم از دل همچون سنگش،

اشک خود را به تمنای زمین می ریزد.

لیک من خوشحالم.

من دگر آزادم.

جسم پر درد و پر از رنج من اکنون،

سر به آغوش پر از مهر زمین بخشیدست.

و زمین گلگون است.

لیک من می خندم...