۱۳۸

دوستت دارم و دانم که توئی دشمن جانم

ازچه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

۱۳۷

چو دلم ربودی اول به پیام آشنائی

                   گنهم چه بود آخر که کنی چنین جدائی؟

تو بهر طریق خواهی بکش و بریز خونم

                   که حلال کردم اما نه به تیغ بی وفائی

۱۳۶

یک بار خواب دیدن تو به تمام عمر می ارزد

پس نگو ؛نگو که رویا دیدن تو خوش نیست

گر چه به ظاهر خستم ولی دل دریاست ؛

تاب و توانش بیش از این است؛ دوستت دارم

و تاوان آن هر چه باشد؛باشد.دوستت خواهم

داشت بیشتر از دیروز؛باکی ندارم از هیچ کس؛

زیرا که من تو را دارم .

۱۳۵

گفتی شتاب رفتنم برای توست

     گفتم آهسته رو که دلم زیر پای توست

۱۳۴

تویی تنها بهونه واسه موندن

۱۳۳

اومدی مثل کبوتر روی بام من نشستی

دل من قفس نبودپس چرا اونو شکستی

۱۳۲

آدما مثل فصل پائیز هزار رنگند

۱۳۱

حیف از تو که ارباب وفا را نشناسی

ما یار تو باشیم و تو ما را نشناسی

۱۳۰

رفتی ؛ پر کشیدی

                 دل نشست و گریست

۱۲۹

سلام تنها بهونه واسه نفس کشیدن

هنوزم پر می کشه دل واسه به تو رسیدن