اکنون دیگر "در دسترس" بودنت مهم نیست چون دیگر نه "مشترک" هستی و نه "مورد نظر" ...!
هوا سرد است اما نگران نباش سرما نمیخورم ، کلاهی که سرم گذاشتی تا گردنم را پوشانده...!
هرکس که سراغت را میگیرد ، نمیگویم وجود نداری ، میگویم وجودش را نداشتی...!
فکر نکن تو فوق العاده بوده ای ، قطع به یقین من کم توقع بوده ام...!
حالا هم که اتفاقی نیفتاده ، حادثه ی بین ما ، فقط یک زد و خورد ساده بوده ! تو جا زدی ، من جا خوردم...!
زمانی "نبودنت" همه هستی مرا نابود میکرد ولی حالا "بودنت"...!
میشود که نباشی؟؟
راستی!!
سلام مرا به وجدانت برسان...
البته اگر بیدار بود....!
میدونی من بهشون
میگم "آدمهای مرجوعی"
همون هایی که ترکت میکنند
و بعد از مدتهای طولانی برمیگردند
هیچ وقت نباید بهشون
فرصت برگشتن داد
چون هیچ کس "دوبار" عاشق یه آدم نمیشه
هرچی هست
تو همون "بار اول" خلاصه میشه
آدم میتونه توزندگیش "بارها عاشق شه"
اما هیچ وقت نمیتونه "دوباره" عاشق همون آدمی شه که
یه بار عشق رو باش تجربه کرده
"عشق رو فقط باید ادامه داد"
وقتی ترکش کنی و برگردی دیگه نمیشناستت
باور کن !
آدم ها همیشه صبر نمیکنند تا به شما ثابت شوند
تا شما تصمیم ماندن بگیرید
همیشه تحمل نمیکنند شما نادیده بگیریدشان
یک روز بدون خبر
یک روز بدون خداحافظی
یک روز بدون دیدارِ دوباره ی شما میروند
و شما وقتی برمیگردید که مدتهاست آدم های ماندنیِ زندگیتان رفته اند...
آدم های بلاتکلیف زندگیتان را سرپا و معلق در زندگیتان رها نکنید
مطمئن باشید رفتنِ این آدمها
بازگشتی ندارد....
ﮔﺎﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺯ ﺳﺮِ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺍﺯ ﺳﺮِ ﺑﺰﺩﻟﯽ !
ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﯾﺎ ﺩﺳﺖﮐﻢ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻭﻗﺎﺕ
ﺁﺩﻣﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻟﻤﺲِ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽِ ﻧﺎﺏ
ﻧﺎﮔﺰﯾﺮﺳﺖ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏﻫﺎﯼ ﺩﺭﺩﺁﻭﺭﯼ ﺑﺰﻧﺪ
به دروغ میگفت :
دوستت دارم..
میدانستم دروغ میگوید اما قلبم برای باور این زمزمه ی دروغ..
بارها به عقلم التماس کرد..
بعضی آدمها فقط می آیند که حسرت بسازند...
با تمام توانِشان زیباترین رویاها را برایمان به واقعیت تبدیل میکنند..
و وقتی خیالشان از حماقتِمان در عشق راحت میشود، در اوج قله خوشبختی دستمان را وِل میکنند...
و من نمیدانم چرا حتی وقتی با مغز به زمین میخوریم،باز هم هوای عاشقی از سرمان نمی پرد...
چرا درس عبرت نمیگیریم...