۶۳۶

یاد داری..... آیا؟

شب مهتابی پاییز در آن گوشه ی دور

که تو خندان گفتی : دوستت دارم

آه آن شب آری تو به من دسته گلی دادی

و من بهر هر گل٬ گلی از بوسه نثارت کردم

چه شب زیبایی من و تو دست به دست

اختران را ز دل ظلمت شب می دیدم

ناگهان ماه قشنگ زیر ابری دور از ما بنهفت

شب از نیمه گذشت ....آه......!

اکنون چه شب غمگینی من و غم تنهاییم

و تو مدهوش در آغوش دگر آه...نفرین بر شب