۹۸

مرا چو قطره اشکی ز چشم انداختی رفتی

تو هم ای نازنیـن  قـدر مرا نشناختی رفتی

۹۷

امشب تو را به خوبی نسبت به ماه کردم

تو خوبتـــر ز ماهی ؛ من اشتباه کردم

۹۶

گشت کوتاه چنان رشته مهرت که ز دستم

شد رها عاقبت از بس که توبگسستی وبستم

۹۵

رفتم . . . مرا ببخش و مگو او وفا نداشت

۹۴

بارانی باید تا رنگین کمانی بر آید

۹۳

قدم در آبهای نیلگون چرا ننهم

چشم در چشم یار چرا ننگرم

قدم در پرتگاه عشق چرا نگذارم

قدم در باغ شور آتش بوسه تو چرا نگذارم

قصد من از با تو بودن صفای یار است و بس

تبانی با دل غمدیده است و بس

مرا مقصر این عشق کوتاه مدان

شاید همین است لطف گل عشق

نمی دانم . . .

۹۲

قدر اهل درد؛ صاحب درد می داند که چیست

مرد صـاحب درد ؛ درد می دانــد که چیست                      

۹۱

به او بگویید دوستش دارم . . .

۹۰

تو چه در سر داری؟ از من آینه به نرمی پرسید؛

من در این اندیشه که از آینه پنهان سازم

راز دلدادگی و شیدائی

ونمی دانستم عشق چون خورشیدی ازفراسوی نگاهم پیداست

۸۹

برای زیستن دو قلب لازم است :

        قلبی که دوست بدارد؛ قلبی که دوستش بدارند

        قلبی که هدیه کند؛ قلبی که بپذیرد

        قلبی برای من؛ قلبی برای انسانی که می خواهم