۳۴۰

عشق یعنی

       آرام آرام غرق شدن در دریای تنهایی

۳۳۹

رسم زندگی این است :

              یک روز کسی را ذوست داری و روز بعد تنهایی

                                                           به همین سادگی . . .

۳۳۸

ده شاخه گل برایت می فرستم؛ نه تا طبیعی و یکی مصنوعی

یه کارت هم می زنم بهش که روش نوشتم :

تا وقتی آخرین گل پژمرده نشده دوست دارم

۳۳۷

من غریبه دیروزم؛ آشنای امروز و فراموش شده فردا . . .

پس در آشنایی امروز می نگرم تا در فراموشی فردا یادم کنی

۳۳۶

با هفت آسمون پر از یاس و میخک ...

با هفت دریا پر از محبت ...

با یه حس بی قراره کوچک ...

میخوام بگم :

                                              دوست دارم

۳۳۵

در تاریکی شب سه شمع روشن کردم :

     اولی برای بودنت

     دومی برای دیدنت

     سومی برای بوسیدنت

در آخر هر سه را خاموش کردم واسه در آغوش گرفتنت

۳۳۴

بدترین شکل دلتنگی آن است که در کنار کسی باشی و

بدانی که هرگز به او نمی رسی

۳۳۳

چه بی تابانه می خواهمت ای دوریت آزمون تلخ زنده بگوری . . .