۴۹۱

ای کاش کودک بودم ،تا بزرگ ترین شیطنت زندگیم نقاشی روی دیوار بود. ای کاش کودک بودم ،

تا از ته دل می خندیدم، نه اینکه مجبور باشم همواره تبسمی تلخ بر لب داشته باشم. ای کاش

کودک بودم ، تا در اوج ناراحتی و درد با یک بوسه مادر ، همه چیز را فراموش می کردم .. .. ..

۴۹۰

تنها یک سقوط است که جاذبه زمین مسئول آن نیست و آن فرو افتادن در عشق است

۴۸۹

دلم برای کسی تنگ است کسی که مهربانی چشمانش را بسان زلال جویباران و صفای دلش

را بسان قرص نان میان همه قسمت میکرد

دلم برای کسی تنگ است کسی که دل برای شنیدن نجواهای شبانۀ من داشت و لحنی آرام

برای نوازش موهایم

دلم برای کسی تنگ است کسی که خالی وجودم را از خود پر میکرد و پری دلم را با وجود خود

خالی

دلم برای کسی تنگ است . . .

۴۸۸

به خدا عشق معامله ی بدیست که در آن زندگیت را به قیمت هیچ می بخشی و آخر سر هم چیزی

 به نام اعتماد را از تو می گیرد تا شاید خلاصت کند

۴۸۷

دوست واقعی کسیه که وقتی همه تورو ترک کردند؛ باتو باشه . . .

( )

۴۸۶

ما نمانیم و عکس ما ماند ؛ کار دنیا همیشه بر عکس است . . .

۴۸۵

در یک روز بارانی با تو آشنا شدم؛

 
رفتیم،

       گفتیم،

            خندیدیم،

چقدر خوش بودیم

خیس شدیم!

و هنوز باران میبارید که

از هم گذشتیم؛

تو به سوئی رفتی و من به دیگر سو
                                                             

                
                           و حالا وقتی باران  می بارد نمی دانم بخندم یا گریه کنم؟

زیرِ باران کدام خاطره را نگاه دارم

بشویم وکدام را