۵۵۶

غنچه از خواب پرید

                                 و گلی تازه به دنیا آمد

                                                           خار خندید و به گل گفت سلام

                                                                  و جوابی نشنید

خار رنجید ولی هیچ نگفت

                          ساعتی چند گذشت

                                            گل چه زیبا شده بود

                                                                      دست بیرحمی آمد نزدیک

گل سرآسیمه ز وحشت افسرد

                             لیک آن خار در آن دست خلید

                                و گل از مرگ رهید

                                                 صبح فردا که رسید

خار با شبنمی از خواب پرید

                                              گل صمیمانه به او گفت سلام ...........

۵۵۵

دلم گرفته به اندازه وسعت تمام دلتنگی های عالم

 
شیشه قلبم آنقدر نازک شده که با کو چکترین تلنگری میشکند

 
دلم می خواهد فر یاد بزنم ولی واژه ای نمی یابم که عمق دردم را در فریاد منعکس کند

فریادی در اوج سکوت که همیشه برای خودم سر داده ام

دلم به درد می آید وقتی سر نوشت را به نظاره مینشینم

کاش می شد پرواز کنم

 
پروازی بی انتها تا رسیدن به ابدییت.........

کاش می شد

در میان هجوم بی رحمانه درد خودم را پیدا کنم

نفرین به بودن وقتی با درد همراه است

بغضهای کهنه گلویم را میفشارد

به گوشهای پناه میبرم

کاش این بار هم کسی اشکهایم را نبیند

۵۵۴

ما همیشه صداهای بلند را می شنویم

پر رنگها رو می بینیم

سختها رو می خوایم

قافل از اینکه.......

خوبها آسون میان

بی رنگ می مونن

و

بی صدا می رن

. . .

۵۵۳

لحظه ای به من بیاندیش

به من که تمام زندگیم ؛ تمام هستی ام تو هستی

دوباره در انتظارت هستم

انتظاری که همیشه بدون پاسخ ماند

و من عمرم را در این راه هدر دادم

ای کاش .....

ای کاش یک لحظه در خاطرت بودم

ای کاش وقتی چشمانت را می بستی

برای یک لحظه مرا می دیدی

مرا که در حسرت عشقت سالهاست دارم می سوزم

و تو بی اعتنا حتی یک لبخند تلخ هم به آن نمی زنی

با اینکه سالهاست می دانم حتی یک لحظه مرا در ذهنت مجسم نساختی

هنوز دیوانه توام

هنوز هم وقتی چشمانم را می بندم تو رت می بینم که در کنارم نشسته ای و به من لبخند می زنی

اما افسوس ای نازنینم

وقتی چشمانم را باز می کنم

خودم را می بینم که قطره اشکی ریخته ام و تومثل همیشه با حرفهای تلخت می گویی که دیوانه ام

آری بگو دیوانه ام !

من دیوانه توام.........

کاش می فهمیدی

فرنوش عزیز سلام

شاید باورت نشه اما خیلی منتظرت بودم که بیای

خیلی خوشحالم کردی

مطالبی رو که نوشته بودی خوندم خیلی زیبا بود و غم انگیز

نمی دونم چی باید بگم...

فقط میگم غمهات کوتاه

 

۵۵۲

                           امشب در خلوت تنهایی ام آهسته آهسته بی تو گریستم

کاش صدای هق هق گریه ام را باد به تو می رساند

تا بدانی که بی تو چه می کشم...

کاش قاصدک به تو می گفت که در غیاب تو

رودی از اشک به راه انداخته ام...

و کاش پرنده ی سوخته بال عاشق از جانب من

به تو این پیغام را می رساند که:

امید و آرزوهایم بی تو آهسته آهسته

در حال فروریختن است....

۵۵۱

بی قرار توام و در دل تنگم، گله هاست .......

آه ، بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست ......

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب! ......

 در دلم هستی و بین من و تو ...... فاصله هاست ....